با اینکه در فوتبال هنوز این اتفاق نیفتاده، در والیبال با حساسیت های زیادی رخ می دهد، ورود بانوان به سالن بسکتبال این روزها به یک اتفاق عادی تبدیل شده و بدون هیچ حاشیه ای در بازی های ملی اخیر صورت گرفته است.
عصر پنجشنبه بانوان تقریبا نیمی از سکوهای سالن بسکتبال آزادی را به خود اختصاص دادند و در تمام دقایق دیدار آسمان خراش های ایران و فیلیپین به تشویق بسکتبالیست های هموطن پرداختند. پایان بازی برای آنها پایان کارشان نبود و علاوه بر اینکه تا دقایقی بعد از مسابقه به تشویق تیم ملی به خاطر برتری برابر فیلیپین پرداختند، بیرون از سالن هم حتی تا یک ساعت منتظر بازیکنان محبوب خود و بلندقامت تیم ملی ایستادند تا شاید بتوانند آنها را از نزدیک ببینند و یک سلفی مهمان صمد، حامد و دیگر ملی پوشان باشند.
سال هاست که پیرامون ورود زنان به استادیوم های فوتبال بحث هایی صورت می گیرد. ورزشگاهی که فقط چند صد متر با سالن بسکتبال در مجموعه آزادی فاصله دارد. حتی در والیبال هم چند سالی بود که ورود زنان به صورت محدود و انتخابی صورت می گرفت و امسال کمی شرایط برای علاقه مندان این رشته در لیگ ملت ها بهتر شد و سهم آنها شاید یک دهم سالن 12 هزار نفری بود. اما بسکتبالی ها چطور توانستند بدون سروصدا و بدون حاشیه به مرور سهم حضور زنان در سالن را افزایش دهند. بعد از روی کار آمدن رامین طباطبایی و در جریان میزبانی ایران از مرحله اول انتخابی جام جهانی، سهمی برای زنان در سالن در نظر گرفته شد. در میزبانی های اخیر تیم ملی در چارچوب همین رقابت ها فدراسیون به مرور توانسته سهم زنان را افزایش دهد. این اتفاق در حالی رخ داده که بسکتبال این روزها خیلی با استقبال از سوی مردان مواجه نیست.
در همین بازی با فیلیپین شاید اگر ورود زنان ممنوع بود، بیش از نیمی از سکوهای سالن آزادی در یک بازی مهم و کلیدی خالی می ماند و شدیدا توی ذوق می زد. حتی با وجود ورود زنان هم بخشی از سکوهای سالن بسکتبال که حدودا 2، 3 هزار نفر ظرفیت دارد، خالی ماند؛ اگرچه به خاطر شوری که زنان ایجاد کرده بودند، خیلی به چشم نیامد. اتفاق جالب و کلیدی حضور خانواده ها برای تماشای بسکتبال بود. بیرون از سال می توانستید زنان و مردان و حتی فرزندان آنها را کنار هم ببینید که با شور و شوق برای حمایت از تیم ملی کشورشان پای به سالن می گذاشتند. این جو خانوادگی روی سکوها و در حین بازی نیز احساس شد؛ جایی که شعارهایی از سوی سکوهای مردان فریاد زده می شد و در جواب این زنان بودند که با صدایی بلندتر نام ایران را فریاد می کشیدند. به هر حال شاید استقبال نه چندان جالب از بازی های ملی بسکتبال که از اهمیت بالایی هم برخوردار است، موجب شده تا سهم برابر زنان و مردان برای حمایت از آسمان خراش ها اتفاق بیفتد.
این داستان برای تیم ملی ادامه دارد و تا سال آینده بازی های انتخابی برابر تیم هایی همچون ژاپن و استرالیا از اهمیت بیشتری برای بسکتبال ایران برخوردار خواهد بود. بد نیست که سهم ویژه تری برای تماشاگران بسکتبال در نظر گرفته شود و حتی در صورت استقبال خانواده ها مسابقات ملی این رشته را در سالن 12 هزار نفری برگزار کرد.
منبع :
ورزش سه
برچسب ها :
تیم ملی بسکتبال