پرسپولیس یک گام دیگر به فینال لیگ قهرمانان آسیا نزدیک شد. شاهکاری بزرگ آن هم در شرایطی که سرخ ها در سخت ترین شرایط تیمداری دست و پا می زنند و برای رسیدن به موفقیت با چنگ و دندان حریفان آسیایی را از پیش رو بر می دارند. در حالی که تمام طیف هوادار این تیم از رسانه ها گرفته تا طرفدارانشان چشم انتظار اتفاقی خوشایند بودند و موفقیت این تیم را با هر نوع ادبیاتی در شبکه های مجازی ابراز می کردند، گزارش اسفبار پیمان یوسفی تردیدهای بسیاری به همراه داشت. از گزارش سرد و پر از داستان و خاطره یوسفی که بگذریم خبرنگار یکی از روزنامه های کشور یکی دو روز قبل با «وحید قلیچ» مصاحبه کرده و نظر او را درباره بازی پرسپولیس با السد پرسیده است. فکر می کنید قلیچ چه پاسخی به این پرسش  داده است؟ قلیچ گفته: «خدا، پرسپولیس را در قطر هم بغل می کند. 2-1 یا نهایتا 3-1 مقابل السد می بازیم!!!!» یعنی بغل می کند ولی ما افتضاح می بازیم. او حتی بازی ندیده را هم پیش بینی کرده و گفته که «توپی روی دروازه بیرانوند نیامده که بخواهد واکنشی نشان دهد. او باید مقابل السد جور بقیه را بکشد.» بارها این چند جمله را خوانده ام تا عمیق متوجه معنی آنها شوم و بفهمم منظور قلیچ از هیچ توپی روی دروازه بیرانوند نیامده چیست؟!!! و او از کدام مسابقه حرف می زند. باور می کنید که یک پیشکسوت پرسپولیس تا این اندازه از دنیای فوتبال به دور باشد و اینقدر ضد و نقیص صحبت کند که نه احساسی پاسخ خبرنگار را بدهد و بگوید می بریم و می کشیم و قلع و قمع می کنیم نه کارشناسانه که مثلا نقطه ضعف تیم چیست و السد را با چه ترفندی می توان برد؟ جای تاسف است خبرنگاری که گوشی به دست می گیرد تا برای پر کردن صفحات گران قیمت روزنامه با هر کسی صحبت کند از همان قماش اصحاب رسانه ای است که در ماجرای فاجعه آمیز انتقال طارمی به ترکیه و رفت و برگشتش به پرسپولیس و در نهایت محرومیت این تیم آنقدر جربزه لازم را نداشتند که پی این ماجرا را بگیرند و افکار عمومی را نسبت به بی تفاوتی حقوقدانان فوتبال، بی مسوولیتی فدراسیون فوتبال که تمام هم و غمش ناز خریدن های کیروش است، مدیریت صفر پرسپولیس، تنبیه طارمی، و بررسی پول های جا به جا شده تحریک کنند. در ماجرای سوء مدیریت پرسپولیس که خسارت های بسیاری برای این تیم به بار آورد، رسانه ها – رکن چهارم دموکراسی – مثل همیشه در جنگ زرگری قرمز و آبی و کیروش و تمدید قراردادش و بازیهای جام جهانی با مطالبی زرد به رنگ «یرقان» هم سر خودشان را گرم کردند هم سر مخاطبان را تا یکی از جنجالی ترین پرونده های فوتبالی کشور در سکوت و با «خیریت» بسته بماند. رسانه ملی هم که تریبونی است برای جمله کلیشه ای «چیزی از ارزش های ما کم نمی شه» و در سکوتی تعمدی به بدبختی فوتبال بیش از پیش دامن زد. رسانه هایی که ذره ای از مقوله ای به نام «مسوولیت اجتماعی» خبر ندارند. هر چه بی خبرتر بهتر و راحت تر.

نویسنده: افسون حضرتی