سايت خبري تحليلي "ورزش گاه" با گراميداشت نام و ياد استادان پيش كسوت ورزشي نويسي در ايران "استاد بهرام نوايى، استاد اسداللهي، و استاد پرويز زاهدي" و با مشاركت خبرنگاراني كه با عشق و خرد در عرصه ورزش قلم مي زنند در ١٧ مرداد ١٣٩٧ همزمان با روز خبرنگار فعاليت خود را آغاز نموده است. با مريم نوايى در " ورزش گاه" همراه باشيد ...  

دشواری های زندگی در کاتالونیا، جنگی برای روح فوتبال: از رابسون تا مورینیو و گواردیولا

۱۰ شهریور ۱۳۹۷
دشواری های زندگی در کاتالونیا، جنگی برای روح فوتبال: از رابسون تا مورینیو و گواردیولا

بابی رابسون پیشترها دو بار پیشنهاد رهبری بارسلونا را رد کرده بود. بار اول برای وفاداری اش به ایپسویچ و بار دوم برای وفاداری اش به تیم ملی انگلیس. ولی سومین پیشنهاد را رد نکرد، پذیرفت. او آمیخته به نوعی خوش بینی تصور می کرد کارنامه حرفه ای اش احترامی در اسپانیا برایش به ارمغان آورده، ولی حقیقت این بود هر مربی که پس از یوهان کرایف پا به نوکمپ می گذاشت برابر کوهی قرار می گرفت بالا نرفتنی، قاه ای فتح نشدنی. رابسون بعدها پذیرفت " سایه بلند کرایف در روزهای نخستین رهایش نکرد". قرارداد رابسون جوری نوشته شده بود که مقامات باشگاه می توانستند هم او را به عنوان مربی روی نیمکت بنشانند یا در پست مدیر فوتبال باشگاه قرارش دهند. حقیقت این بود رابسون برای آنها نخستین ضربه خور برای رویارویی با ضربه های روانه شده به سوی باشگاه پس از رفتن کرایف بود، نه بیشتر.

بارسا در آن فصل هم جام در جام اروپا را فتح کرد و هم جام حذفی را و در لیگ فقط با دو امتیاز کمتر از رئال مادرید که چهارده بازی کمتر از بارسا انجام داده بود در رده دوم ایستاد. با این وصف رابسون را کنار گذاشتند و یک هلندی، لویی ونگال را جایش قرار دادند. شاید مسئله شیوه بازی هم بود، با این وصف کسی نمی توانست دنباله رو کرایف شود. هریستو استویچکف مهاجم بلغاری تیم گفته "... رابسون بیشتر به بازی با قلب اعتقاد داشت، همین طور با درگیری های تن به تن. در حالی که یوهان بیشتر به توپ و فضا اعتقاد داشت. فوتبال رابسون مبتنی بر درگیری از ته قلب بود". بنابراین حتی وقتی بارسا 0-6 رایو وایکانو را له کرد رسانه های اسپانیایی او را کوبیدند. رابسون هرگز به راز و رمز سوی دیگر زندگی در نوکمپ دست پیدا نکرد. می گفت "... حال و هوای نوکمپ سیاسی بود و من از آن حیوان های سیاسی نبودم". ولی  و در کنار همه اینها رابسون نوعی آنتی تز را هم به بارسلونا تزریق کرد. وقتی پا با نوکمپ گذاشت مترجم مو مشکی تیزبین و شادابی همراهی اش می کرد. مترجمی به نام ژوزه مورینیو که از همان روز اول نشان داد شخصیتی بیش از یک مترجم دارد. پرتغالی سی و سه ساله ای بزرگ شده در محیط های فوتبالی. عموی بزرگش رئیس باشگاه ویتوریا ستوبال بود و پدرش دروازه بان بود.

رونالدو برزیلی در تابستان 1996 با بیست میلیون یورو از پی اس راهی بارسلونا شده بود. پسرک نوزده ساله ای که در همان سن و سال یکی از بهترین مهاجمان جهان بشمار می رفت. انتقال رونالدو تا حدی پوپولیستی هم بود و می خواست جلوی شورش های ناشی از خلاء کرایف را بگیرد، ولی هیچ کسی و هیچ چیزی نمی توانست جای یوهان را بگیرد. ماموریت رابسون، "ماموریت ناممکن" بود. رابسون در مقایسه با کرایف، بیش از حد سنتی به نظر می رسید و نمی توانست برخلاف کرایف دیدگاه هایش را واضح ابراز نمی کرد. مورینیو بود که کنار رابسون نقش "مکمل افزودنی" را داشت و واضح حرف می زد. استویچکف می گفت "... به مورینیو نگاه می کردم. از اون آدمایی بود که همه چیز را زیر نظر داشت، رختکن ها، اتوبوس، رفت و آمد ها. دوست داشت همه چیز صد در صدی باشد. ژوزه شخصیت قوی داشت".

پپ گواردیولا و مورینیو در آن دوران رابطه صمیمانه ای داشتند. پپ بود که وقتی نیمکت نشینان بیلبائو در سن مامس به سوی مورینیو هجوم بردند برابرشان ایستاد. صحنه های پس از پیروزی بارسا برابر پارس سن ژرمن در فینال جام در جام اروپا نشان می دهند پپ چگونه با دیدن مورینیو که به سویش می آید لبخند زده و با انگشت نشانش داده. صحنه ای بازتابنده محبت و احترامی متقابل.

مورینیو در آن دوران واسطه مراوده اش با بازیکنان و خصوصا گروه موسوم به "دار و دسته چهار نفره" شد: گواردیولا، لوییز انریکه، سرجی و آبلاردو. رابسون در توصیف گواردیولا می گفت "...یکی از او ماهی های بزرگ بود، یک بازیکن بسیار خوب. می گفت چه جوری بازی کنیم یا نکنیم. او در هر زمینه ای حرفی برای گفتن داشت. ژوزه می دانست پپ در باشگاه شخصیت مهمی دارد و می گفت باید به او نزدیک شوم و نزدیک هم شد. ژوزه و پپ مراوده صمیمانه ای داشتند". گواردیولا بعدها در خاطراتش تحت عنوان "مردم من، فوتبال من" گفت بازیکنان سرانجام پس از سه چهار ماه دریافتند دیدگاه های رابسون چه بوده، زمانی که کسب عنوان قهرمانی لیگ دشوار شده بود. چنان که در نیمه دیدار با بتیس در فینال جام حذفی 1997 که بازی 1-1 بود، بازیکنان طی سخنان شان با رابسون و مورینیو به تمرکز حمله های از جناح چپ دفاع بتیس اشاره کردند و رابسون شاید از سر ناتوانی و شاید هم برای بالا بردن اعتماد به نفس بازیکنانش پیشنهادشان را پذیرفت. آن چه که به پیروزی 2-3 بارسا در وقت اضافی انجامید.

رابسون سرانجام در باتلاق سیاست های بارسا غرق شد. احتمالا در انگلیس او را برای فتح جام در جام و جام حذفی "قهرمان بی بدیل" می خواندند. چنان که کسب نود امتیاز در لیگ در هر فصلی جز آن فصل می توانست بارسا را قهرمان کند. ولی سرنوشت رابسون از پیش تعیین شده بود. او چند روز پس از فتح جام حذفی کنار گذاشته شده و فن گال جایش را گرفته بود.

فن گال می گفت "... رابسون یکی از مربیان نمونه ای انگلیسی بود. الهام بخش بازیکنانش بود، پدرشان، ولی مدیران بارسا تحت تاثیر رینوس میشل و کرایف قرار داشتند".

منبع : ورزش سه

برچسب ها : حمیدرضا صدر بارسلونا

تاکنون نظری برای این مطلب ثبت نگردیده است
مطالب مرتبط
 
یادداشت روز
  • گسترش ورزش های همگانی؛ مهمترین مولفه سلامت دانش آموزان

    گسترش ورزش های همگانی؛ مهمترین مولفه سلامت دانش آموزان

  • صدا و سیمای مراکز استان ها ، مهمترین مولفه بسط ورزش های همگانی و ارتقا سلامت جامعه

    صدا و سیمای مراکز استان ها ، مهمترین مولفه بسط ورزش های همگانی و ارتقا سلامت جامعه

    امروز در دنیا ، رسانه ها یکی از مهمترین ابزارهایی هستند که در ارتقای سطح فرهنگ جامعه نقش بسیار حائز اهمیتی دارند
  • "رشت را به مهر دریابیم" به بهانه روز رشت برای خودش و ورزش همیشه دوست داشتنی، اما مهجورش

    به بهانه روز رشت 
    برای خودش و ورزش همیشه دوست داشتنی، اما مهجورش
  • رسانه ها ابزار قدرتمند مدیریت بحران پاندمی کرونا در جامعه امروز

    رسانه ها ابزار قدرتمند مدیریت بحران پاندمی کرونا در جامعه امروز

    بی شک امروز در دنیا ، رسانه ها یکی از مهمترین ابزارهایی هستند که درارتقای سطح فرهنگ جامعه نقش بسیار حائز اهمیتی دارند. رسانه ها باتوجه به توانایی بالا در جذب مخاطب و درشکل دادن افکارعمومی طیف وسیعی از مردم جامعه ، در بحران های مختلف طبیعی و چه غیر طبیعی نقش بسزایی در کنترل بحران ‌در جامعه دارند
  • آنچه پرسپولیس دارد و استقلال ندارد

    آنچه پرسپولیس دارد و استقلال ندارد

  • کی‌روش و برانکو هیچ کاری نکردند!

    کی‌روش و برانکو هیچ کاری نکردند!

    فلان کارشناس می‌گوید کی‌روش طی ۸ سالی که در ایران بود هیچ کاری نکرد و الان هم در کلمبیا جلوی دروازه اتوبوس پارک می‌کند. آن دیگری دهان مبارک را باز می‌کند و می‌گوید مگر برانکو در پرسپولیس چه‌کار کرد؟
  • پنج سال بعد از آن لحظه تلخ در آنفیلد

    پنج سال بعد از آن لحظه تلخ در آنفیلد

    پنج سال از آن روز تلخ برای لیورپولی ها سپری شده. از ۲۷ آوریل ۲۰۱۴ و دیدار با چلسی در لیگ برتر در آنفیلد. از روزی که استیون جرارد ناگهان زمین خورد و رویای قهرمانی دود شد و رفت به آسمان
جدیدترین اخبار
تبلیغات