فرهاد مجیدی خیلی ساده در استقلال محبوب شد. او با تمرین زیاد، توپ ها را تبدیل به گل کرد و به همین سادگی توانست محبوب هواداران شود. فوتبال به همین سادگی است اما ظاهرا فرهاد مجیدی با علم به این موضوع ناخواسته وارد یک بازی سیاسی شده است. او تا زمستان سال گذشته از علی فتح الله زاده مدیرعامل وقت استقلال تعریف می کرد و در مقابل به انتقاد شدید از افتخاری می پرداخت. در چشم به هم زدنی اما او تغییر رویه داد. مجیدی این بار از فتح الله زاده انتقاد کرد تا از افتخاری تعریف کند. برای هواداران هم این رفتار عجیب بود. عده ای از مصاحبه مجیدی اینطور استنباط کردند که او قصد دارد هر طور شده به استقلال بازگردد. وینفرد شفر اما فرهاد را از روز اول نمی خواست. این روزها هم او کوچکترین نظری روی فرهاد ندارد. نه اینکه شفر از حضور مجیدی در استقلال بترسد، بلکه از نزدیکانی می ترسد که تصور می کند فرهاد باید سرمربی استقلال شود و جای شفر را بگیرد. شماره 7 محبوب بی شک امروز گزینه مناسبی برای رسیدن به نیمکت استقلال است. او می تواند در آینده هم یک پتانسیل بالفوه برای نیمکت آبی‌ها باشد اما این روزها از استقلال کاملا به دور است. دلیل آن را بی شک خود مجیدی بهتر از هرکس دیگری می داند. کار او و شفر حتی به لج و لجبازی هم رسیده است. شفر پای خود را در یک کفش کرده که فرهاد را نمی خواهد و شماره 7 هم گفته فقط به شرطی به استقلال می آید که مدیر فنی شود! این یعنی او می خواهد بالاسر شفر باشد نه زیر دست او.